SYGNAŁY / research projektowy
Projekt Sygnały odwołuje się do wielowiekowej tradycji muzycznej „fife and drum”, tj. wykorzystania fletów i instrumentów perkusyjnych do generowania sygnałów akustycznych w kontekście militarnym.
Projekt realizujemy z Krzysztofem „Arszynem” Topolskim: https://krzysztoftopolski.wordpress.com/sygnaly-signals/ tutaj znaleźć można zgromadzone przez niego informacje o części perkusyjnej.
W tym miejscu czuję się zobowiązana podkreślić, że w zagadnieniu tym interesują nas historyczne aspekty łączenia i akustycznego kontekstu wykorzystywania naszych instrumentów, tj. zjawisko kulturowe. Zdecydowanie odcinamy się od łączenia tych poszukiwań z aktualnie toczącymi się i jakimikolwiek konfliktami zbrojnymi.
Projekt realizuję ze środków Miasta Gdańska w ramach Stypendium Kulturalnego.
Niniejszy artykuł ma charakter bloga – zbioru notatek i ciekawych informacji, na które natknęliśmy się w badawczej części projektu.
The Compleat Tutor for the Fife
The Compleat Tutor for the Fife, containing the best & easiest instructions to learn that instrument, with a collection of celebrated march’s & airs perform’d in the Guards & other regiments &c. …
N.B. The tunes in this book are proper for the German Flute.
Podręcznik gry na fife, który po raz pierwszy napotkałam w Bibliotece PAN w Gdańsku (mikrofilm). Dostępny jest także na IMSLP:
https://imslp.org/wiki/The_Compleat_Tutor_for_the_Fife_(Anonymous)
Wydany w Londynie (C & S Thompson, ze strony tytułowej dowiadujemy się, że budowali instrumenty: skrzypce, oboje, flety traverso)
Instrukcja zawiera:
uwagi o zadęciu
tabelę chwytów: skala d1- a3, dźwięki do h2 uzyskiwane przez przedęcie (!)
podstawowe wyjaśnienie rytmu oraz metrum i sposobu tupania sobie to tego :) uwaga! takty na trzy wybija się tu: stopa w dół na raz i w górę na trzy :)
Następują nuty:
sygnały armii angielskiej (The English Duty)
sygnały armii szkockiej
różne pojedyncze sygnały, marsze itd, 2 kotyliony
Niemal cały zapis jednogłosowy, poza ostatnimi czterema marszami – na 2 głosy.
Długie flety wojskowe w XVI wieku
interesujące daty / tłumaczenie fragmentów konspektu Ardala Powella z moimi notkami / źródło oryginalne: https://www.enterag.ch/anne/renaissanceflute/mfb/mfbhandout.html
około 1300 / W Pieśni o Nibelungach zestawienie dźwięku fletu z puzonem i trąbką.
Rozgłośnym w dali dźwiękiem zagrzmiały puzony,
Z niemi trąby i flety, — a głos oddalony
Brzmiał szeroko po murach wormackiej stolicy:
Wszędzie koni dosiedli dzielni wojownicy.
[Niedola Nibelungów, XII, tłum. Ludomił German]
1339-44 / Manuskrypt Roman d’Alexandre zawiera ilustracje żołnierzy grających na instrumentach na wysokich murach obronnych.
[link do manuskryptu online: https://digital.bodleian.ox.ac.uk/objects/ae9f6cca-ae5c-4149-8fe4-95e6eca1f73c/surfaces/b5c6538a-5326-4b0f-8a26-3bcc9055306e/ przy pobieżmym przejrzeniu fletów nie znalazłam :)]
1374 /Miasto Bazylea zatrudnia flecistów.
1476 /Szwajcarska piechota rewolucjonizuje europejskie techniki wojskowe, w tym użycie fletów i bębnów.
1494 /Francuska Ecurie, czyli dział zaopatrzenia wojskowego, dokonuje płatności na rzecz tambourins suisses (szwajcarskich bębniarzy).
1505 /Papież Juliusz II zakłada Gwardię Szwajcarską w Watykanie; dwóch bębniarzy i dwóch flecistów pojawia się w dokumentach od 1548 do 1814 roku.
1511 / Sebastian Virdung wydaje w Bazylei pierwsze drukowane dzieło na temat instrumentów muzycznych Musica getutscht, w którym używa terminu Flöten dla fletów prostych, rezerwując słowo Zwerchpfeiff dla wojskowego fletu.
Link do traktatu: https://imslp.org/wiki/Musica_getutscht_(Virdung,_Sebastian)
1520 / Pięć fletów i trzy bębny grają na słynnym spotkaniu Henryka VIII z Franciszkiem I, zwanym Field of the Cloth of Gold (Pole Złotogłowia).
The National Flute Associacion na fb: Henry VIII owned as many as 76 recorders at the time of his death! artykuł
Boaz Barney odpowiada: He also owned about 80 flutes, some of them very fancy (ivory, ebony and silver!) although the article doesn’t mention that…
instrumenty w inwentarzu Henryka VIII: https://en.wikipedia.org/wiki/Inventory_of_Henry_VIII
1529 / Musica instrumentalis deudsch Marcina Agricoli wspomina o Schweitzerpfeiffen (szwajcarskich fletach), jednak nie opisuje wojskowych fletów.
1526 | Hans Burgkmair z Augsburga (1473-1531) publikuje niezwykle bogaty i szczegółowy zbiór rycin zatytułowany Triumf Maksymiliana I , przedstawiający wyimaginowany triumfalny pochód cesarza rzymskiego, na którego czele stał jego osobisty flecista, Antoni z Dornstätt. |
1529 | Grafika w Galerii Uffizi we Florencji (Gabinetti dei disegni, Stampe sciolte 27) przedstawia triumfalny wjazd Karola V do Bolonii na czele procesji, w której oprócz pikinierów i arkebuzerów znajdują się także grajkowie na piszczałkach i doboszach. |
1529 | Musica instrumentalis deudsch opublikowana w Wittenberdze przez Martina Agricolę ( ok. 1486-1556). Chociaż odnosi się on do Schweitzerpfeiffen (szwajcarskich piszczałek), jak również Querfeiffen lub Querpfeiffen , Agricola wyraźnie nie opisuje fletów wojskowych, lecz raczej inny rodzaj instrumentu do gry w czterogłosowych konsortach. |
1548 | Kiedy Henryk II żeni się z Katarzyną Medycejską, grają zarówno flauti d’Alamagna, jak i flauti traversi . Podczas przyjęcia pary królewskiej w Lyonie we wrześniu, na tę okazję zatrudniani są dodatkowi gracze, a korpusy piszczałek i bębnów prowadzą gildie i kolumny piechoty w procesjach przez miasto, podczas gdy gwardia szwajcarska króla przyprowadza własne piszczałki i bębniarzy. W intermedi, przeznaczonych do rozrywki dworu, gra się na fletach poprzecznych ( flauti d’Alamagna ) w czterogłosowych konsortach, czasami ze spinetami i grupami viole da gamba. |
1555 | Podręcznik dyscypliny wojskowej Leonharda Fronspergera, Fünff Bücher. Von Kriegss Regiment und Ordnung (Frankfurt, 1555). |
1556 | L’Epitome musicale de Tons, Sons et Accords, des Voix humaines, Fleustes d’Alleman, Fleustes a Neuf trous, Violes, et Violons Philiberta Jambe de Fera (Lyons: Michael du Bois, 1556), obszerne wprowadzenie do teorii muzyki i praktyce, pierwsze miejsce zajmuje flet poprzeczny i w ogóle nie wspomina o fifie. |
1574 | Kiedy matematyk, lekarz i teoretyk statystyki Girolamo Cardano opisuje instrumenty dęte w swoim rękopisie De Musica , nie wspomina o flecie poprzecznym, lecz o piszczałce wojskowej ( fifolae ), która ma skalę zaledwie 9 tonów. |
1578 | Atrybut drzeworytniczy. Tobias Stimmer pokazuje Minerwę grającą na „Zwerchpfeif” |
1589 | Thoinot Arbeau w swoim francuskim podręczniku tańca Orchesographie (1589) opisuje specjalny szwajcarski styl gry, w którym piszczałki używają specjalnej twardej artykulacji i grają razem z dużymi bębnami bocznymi. Chociaż pisze, że muzyka piszczałek jest improwizowana na miejscu, podaje przykłady rodzaju improwizacji, którą grają. |
1819 | Szwajcarskie rozporządzenia federalne dotyczące bębnów zawierają wydrukowane melodie piszczałkowe. |