morsztyn asmr

albo barok szeptany
/słuchaj przez słuchawki/

Zgodnie z tradycją barokową chciałabym muzyką opowiedzieć o uczuciu.

Będzie to koncert o szczególnym odcieniu miłości – obezwładniającej i unoszącej, kojącej i nie dającej odpocząć jednocześnie. Niespełnionej miłości uruchomionej nagle, pełnej przeczuć, nie znającej faktów.

Opisanie tego, bliskiego mi, intensywnego, ale i ekstremalnie zamglonego uczucia znajduję w poezji Jana Andrzeja Morsztyna, a także w harmoniach fantazji na flet solo Johanna Joachima Quantza. Wplatam je w tym koncercie pomiędzy własne improwizacje.

By się do niego jeszcze bardziej zbliżyć muzycznie, tworzę tutaj kolaż, sięgając do zjawiska ASMR. Autonomous Sensory Meridian Response, czyli samoistna odpowiedź meridianów czuciowych to uczucie swoistej przyjemności, płynącej doświadczania różnego rodzaju „wywoływaczy” – szumów, szeptania, szemrania, nagrywanego binauralnie. Stąd moja prośba – by słuchać koncertu przez słuchawki i pozwolić sobie odczuć intymność i organiczność tego spotkania.

Wszystko to w mikroskali brzmienia fletów historycznych. Jest to prawdopodobnie najcichszy i najwolniejszy koncert, jaki do tej pory zagrałam. Myślę, że trzeba w niego wejść na 100%, inaczej będzie raczej drażniący.

ASMR działa także relaksująco, a wiele osób korzysta z tego typu nagrań przed snem. Zupełnie nie przeszkadza mi, jeśli zaśniecie podczas tej opowieści.

Maja Miro – flety historyczne, futujara
Jan Andrzej Morsztyn – wiersze
Johann Joachim Quantz – preludia

Justyna Bartoszewicz (Teatr Wybrzeże) – głos
Iga Wasilewska-Demmer – kamera
Marek Romanowski- realizacja dźwięku

Nagranie zrealizowano w Piwnicy Romańskiej / Piwnica Romańska, Oddział Muzeum Archeologicznego w Gdańsku.